آسان گرفتن به خود

مراقبه

نویسنده: ستاره کیومرثی

به خودتون آسون بگیرین و چند تا کار رو در آن واحد انجام ندین…

بجاش مکث کنین و تنفس صحیح، آگاهانه و عمیق رو هر یکی دو ساعت یکبار تمرین کنین.

آخه چرا…؟

وقتی چند تا کار رو با همدیگه می‌خواین انجام بدین، ذهن، مغز و سرتون پر می‌شه از عناصر اتر و هوا…. می‌شه شبیه یه بادکنکِ هلیومی که آروم و قرار نداره… همش می‌خواد ورجه ورجه کنه و بپره بره توی هوا… در واقع ذهن‌تون پر می‌شه از یه حرکت مدام… هی حرف می‌زنه و حرف می‌زنه، نگرانه، پر از ترس و اضطرابه که این همه باری رو که همزمان روی دوشش گذاشتین سالم به مقصد نرسونه… خب چه کاریه؟!

توی مسیرهای مختلف زندگی‌تون، بجای حرکات تند، دفعتی و شتابزده، آهسته و پیوسته حرکت کنین، هر از چند گاهی توقف کنین و نفسی تازه کنین.

نفس…. از این نعمت زیبا غافل نشین… چرا؟ چون نفس پر از پراناست… اما پرانا چیه؟

پرانا یعنی نیروی زندگی… پرانا یه نفسِ زندگی بخشه و دلیل اصلی هوشیار بودن انسانه. همون انرژی حیاتیه که از طریق تنفس وارد بدن‌مون می‌شه و اکسیژنیه که به تک تک سلول‌های بدن‌مون می‌رسه…. در واقع نفس کشیدن عملیه که این نیروی حیاتی رو تبدیل به هوشیاری می‌کنه.

تا حالا دقت کردین که بچه‌ها وقتی نفس می‌کشن، با دم شکم‌شون قلنبه می‌شه و مثل بادکنک میاد بالا و با بازدم شکم‌شون کوچولو می‌شه و فرو می‌ره؟ حالا به خودتون دقت کنین… وقتی هوا رو می‌دین تو، یه دم خیلی کوتاهه که حتی قسمت بالایی ریه‌تون رو هم پر نمی‌کنه… چه برسه به اینکه برسه به میانه‌ی تن‌تون و شکم‌تون رو قلنبه کنه!

در واقع مثل این می‌مونه که اگه قراره توی هر دم و بازدم شما صد واحد پرانا یا اکسیژن وارد بدن‌تون کنین، آنقدر نفس کشیدن‌تون کوتاه و سطحیه که ده تا دونه هم بزور وارد بدن‌تون مي‌شه. به بیان دیگه، انگار با بزرگ شدن و افزایش سن، ما تنفس شکمی و صحیح یادمون می‌ره و فقط یه تنفس ریوی کوچولو و خیلی ناقص جایگزینش می‌شه.

می‌دونستین که اکسیژن یکی از مهمترین و غنی‌ترین غذاهای سلول‌های بدن‌تونه؟ می‌دونستین که خیلی از دانشمندها معتقدن که یکی از علل اصلی ابتلا به سرطان کمبود اکسیژن توی سلول‌های بدنه؟

می‌دونستین تنفس شکمی چقدر به گوارش‌تون کمک می‌کنه؟

هر بار که شما با دم شکم‌تون رو قلنبه می‌کنین و با بازدم شکمتون رو فرو می‌دین، در واقع به حرکت‌های دودی روده‌هاتون کمک می‌کنین، ماهیچه‌های روده، پانکریاس، معده و کبدتون رو منقبض و منبسط می‌کنین، یا به بیان دیگه می‌چلونین‌شون تا آنزیم و صفرا و اسید ترشح کنن.

پس خودتون رو دوباره به تنفس شکمی عادت بدین. در طول روز چندین بار توی هر موقعیتی که هستین ۱۲ تا دونه نفس عمیق، طولانی و شکمی انجام بدین.

بیاین با خودت‌تون قرار و مدار بگذارین… و هر هفته یه عادت کوچیک، کارآمد و کارسازِ آیورودایی رو وارد زندگی‌تون کنین… چطوره؟

پر باشین از سلامتی

 

مطالب مرتبط:

یک روز آیورودیک

 

لطفاً در زمان بازنشر مطلب که با امید به سلامتی همگان و با مهر تألیف شده است، به نام نویسنده آن «ستاره کیومرثی» اشاره‌کنید.

این مطلب را به اشتراک بگذارید: