کافئین؟ آری یا که نه؟

نویسنده: ستاره کیومرثی

خوراکی‌های کافئین دار بخش مهمی از زندگی شماست؟ شما هم جزو طرفداران دوآتیشه‌ی مصرف قهوه‌ و چای هستین؟ بوی قهوه که بهتون می‌خوره مست می‌شین؟ اصلا مگه می‌شه روز رو بدون قهوه یا چای شروع کرد؟ اما…

خیلی از کسانی که به مصرف روزانه‌ی کافئین بدن‌شون عادت کرده اگر یک روز کافئین مصرف نکنند مشکلاتی خواهند داشت. مشکلاتی مثل سردرد، کلافگی، بی‌حوصلگی، خستگی و خواب آلودگی، افسردگی و تحریک‌پذیری و عصبانیت!

دیگه چی؟

خیلی از افراد وقتی کافئین مصرف نمی‌کنن دچار یبوست می‌شن، بی‌اشتها می‌شن، احساس سنگینی و پری در معده‌شون بوجود میاد و گوارش‌شون بشدت کند می‌شه!

بنظرتون چرا این اتفاق می‌افته؟

 مواد غذایی حاوی کافئین (شامل قهوه، نسکافه، چای سیاه،‌ چای سبز، کاکائو) از لحاظ کیفیت در آیورودا بسیار گرم و خشک محسوب می‌شن. مواد غذایی گرم و خشک آتش گوارشی رو شعله‌ور می‌کنن و یک حرکت رو به پایین درون لوله‌ی گوارش ایجاد می‌کنند (تمام مواد محرک مثل الکل، سیگار، ماریجوانا و مواد مخدر از لحاظ کیفی بسیار گرم و خشک هستند).

وقتی صبح که از خواب بیدار می‌شین و  کافئین مصرف می‌کنین مثل اینه که  به صورت موقت توی لوله‌ی گوارش‌تون یه آتش مصنوعی خیلی بزرگ روشن کردین…. بلغم‌ها و غذاهای هضم نشده‌ای که از روز قبل توی لوله‌ی گوارش‌تون تجمع پیدا کرده بودن شروع به هضم شدن می‌کنن، توی روده‌هاتون یه حرکت رو به پایین بوجود میاد، شکم‌تون کار می‌کنه و بعد از یکی دو ساعت اشتهاتون باز می‌شه. بتدریج لوله‌ی گوارش‌تون عادت می‌کنه که شما روزی چند بار یک آتش مصنوعی توش روشن کنین… فکر می‌کنه خب چی بهتر از تنبلی؟ …

خودش تنبل می‌شه، ترشح صفرا و آنزیم‌های گوارشی‌شو بتدریج کم می‌کنه و وابسته می‌شه به کافئین برای انجام کار‌های روزانه‌اش!

 دستگاه گوارش شما به کافئین اعتیاد پیدا می‌کنه

 وقتی لوله‌ی گوارش معتاد می‌شه به کافئین دیگه بدون اون نه می‌تونه درست پروسه‌ی هضم غذا رو انجام بده، نه پروسه‌ی دفع رو… و اگر یک روز کافئین بهش نرسه عوارضی مثل کندی هضم، سنگینی و یبوست درونش بوجود میاد.

از طرف دیگه، همونطور که در این پست هم قبلا اشاره کرده بودیم، لوله‌ی گوارش (بخصوص روده‌ی کوچک) ملقب شده به مغز دوم ما آدم‌ها. توش پر از گیرنده‌های هورمون‌های مغزیه… وقتی تمییز باشه این گیرنده‌ها فعال‌ هستند، هورمون‌های مغزی درست ترشح می‌شن و شیمی مغز در تعادل باقی می‌مونه. اما امان از وقتی که بخاطر تغذیه و سبک زندگی اشتباه توش پر می‌شه از سموم و بلغم هضم نشده… گیرنده‌های هورمون‌های مغزی درون روده‌ی کوچک از کار می‌افتند، هورمون‌هایی چون سروتونین درست ترشح نمی‌شن و شما احساس افسردگی، کسلی، تنبلی و خواب آلودگی می‌کنین!

از اون جائی‌ که آدمیزاد این روزا همش دنبال مُسکّنه که تند و زود و سریع حال خودش رو خوب بکنه، می‌ره سراغ مواد محرکی مثل کافئین، الکل، سیگار و ماری‌جوانا. با مصرف این مواد یک آتش مصنوعی بزرگ درون لوله‌ی گوارش خودش روشن می‌کنه، حرکات دودی توی روده‌ها شروع می‌شن، بلغم‌ها و سموم سریع می‌سوزن، گیرنده‌های هورمون‌های مغزی فعال می‌شن، سروتونین ترشح می‌شه و بطور موقت فرد خوشحال، سرحال و سرخوش می‌شه.

خوب اگر این کافئین خوشبو و دوست‌داشتنی کار‌ها رو آسون می‌کنه چرا حذفش کنیم؟ چون هر مُسکّنی یک سری عوارض داره… مثل چی؟

مصرف این کافئین خوشبو و جذاب چه عوارض بلند مدتی داره؟

همونطور که گفتم کافئین از لحاظ کیفی خیلی خیلی گرم و خشکه، هر بار که یک لیوان قهوه یا چای سیاه مصرف می‌کنین یک آتش خیلی بزرگ درون لوله‌ی گوارش‌تون روشن می‌کنین (مثل این که یه کاسه فلفل قرمز رو خالی خالی بخورین).

 این آتش خیلی بزرگ بلغم‌های هضم نشده رو هضم می‌کنه اما همزمان بلغم خوب یا مخاط لوله‌ی گوارش‌تون رو از بین می‌بره و بتدریج یک خشکی خیلی مزمن هم در لوله‌ی گوارش و هم در بدن‌تون ایجاد می‌کنه… اونوقت چی می‌شه؟ عوارضی مثل زخم معده، زخم‌ روده، گردن درد و کتف درد‌های مزمن و … بوجود می‌آد.

دیگه چی؟

این آتش مصنوعی خیلی بزرگ همزمان بشدت گیرنده‌های هورمون‌های مغزی رو توی روده‌ی کوچکتون گرم می‌کنه، بصورت موقت دنیا رو روشن می‌کنه و بهتون سرحالی و اعتماد بنفس می‌ده… اما بعد از اینکه اثر اولیه‌اش از بین رفت بشدت تحریک‌پذیر‌تون می‌کنه و پتانسیل خشم و عصبانیت رو توی شما چند برابر می‌کنه! اگه یک روز هم مصرف کافئین قطع بشه روده‌ی کوچک یا مغز دوم‌تون هنگ می‌کنه! پر می‌شین از سردرد،‌ کلافگی، تنبلی و خواب آلودگی.

دیگه چی؟

لوله‌ی گوارش‌تون عادت می‌کنه هر روز یک آتش بزرگ حاضر و آماده بهش تقدیم کنین… خودش بشدت تنبل می‌شه، متابولیسم کند می‌شه،  و اعتیادش به کافئین کار دستش می‌ده! اگر یک روز کافئین بهش نرسه واویلا! شکم درست کار نمی‌کنه، غذا سر دلتون می‌مونه، احساس سنگینی و پری می‌کنین و اشتهاتون رو از دست می‌دین.

بنظرتون زندگی بدون کافئین چه طعم و بو و مزه‌ای می‌ده؟ دوست دارین تجربه‌اش کنین؟ در پستی دیگه در مورد آداب زندگی بدون کافئین براتون می‌نویسم.

لطفاً در زمان بازنشر مطلب که با امید به سلامتی همگان و با مهر تألیف شده است به نام نویسنده آن «ستاره کیومرثی» اشاره‌کنید.