چرا پرخوری می‌کنیم؟ (مراقبه غذاخوردن)

نویسنده: ستاره کیومرثی

تا حالا به خودتون و اطرافیان‌تون در حال غذا خوردن دقت کردین؟ دقت کردین که اکثرا اهل پرخوری هستین؟

اگه غذا پلو خورشت باشه یه بشقابِ پر رو در عرض چند دقیقه تموم می‌کنین… یه قاشق غذاخوری برمی‌دارین و پرش می‌کنین و می‌گذارینش توی دهن‌تون و دو دفعه می‌جویش و درسته درسته قورتش می‌دین! اگه غذا یه ساندویچ باشه، با اولین گاز یک سوم ساندویچ رفته و نجویده قورت داده شده! تازه وقتی بشقاب اول تموم شد یا ساندویچ اول رو نوش جان کردین می‌رین سراغ دومی…

اما مگه معده‌ی یه آدم چقدر جا داره؟!

دو تا دستتون رو بگذارین کنار هم… اینقدر… گنجایش معده شما همینقدره!
با این حساب معده‌ی شما بیشتر از یه بشقاب یا یه ساندویچ متوسط جا نداره! پس اگه حجم معده شما اینقدره چرا بعد از خوردن این حجم غذا هنوز احساس سیری نمی‌کنین؟ چون از لحاظ روانی ما آدم‌ها دوست داریم غذا خوردنمون زیاد طول بکشه… چون غذا خوردن یکی از بزرگ‌ترین لذت‌های خیلی از آدم‌ها محسوب می‌شه و وقتی یه بشقاب یا ساندویچ رو در عرض چند دقیقه تموم می‌کنین… درسته که معده‌ی شما سیر سیر شده… اما ذهن شما هنوز گشنه‌اس و دلش می‌خواد حالا حالاها غذا بخوره!

خوب حالا باید چیکار کنیم و چطور جلوی پرخوریمونو بگیریم؟

اول از همه باید ببینیم اندازه درست یه لقمه چقدر باید باشه؟

به بچه‌هایی که تازه غذا خوردن رو یاد گرفتن دقت کنین… از پنج تا انگشت دستشون کمک می‌گیرن، یه لقمه کوچیک برمی‌دارن و می‌گذارن تو دهنشون. همون لقمه‌ی کوچیکی که بین پنج تا انگشتتون جا می‌شه سایز درست لقمه‌است!

* پس اگه از قاشق و چنگال برای غذاخوردن استفاده می‌کنین… بجای قاشق غذاخوری یا سوپ خوری از قاشق مرباخوری استفاده کنین!

* اگه از کارد و چنگال استفاده می‌کنین لقمه‌هاتون رو کوچولو کوچولو ببرین. اگه غذاتون ساندویچیه… گازهای کوچیک کوچیک بزنین.

* یه تمرین خوب برای آرام غذا خوردن استفاده از چوب چینی (Chopstick) بجای قاشق و چنگاله….امتحانش کنین!

اما برای پرهیز از پرخوری یه کار دیگه هم ممکنه … مراقبه غذا خوردن

تا حالا دقت کردین وقتی قاشق اول رو گذاشتین توی دهنتون و هنوز غذا رو قورت ندادین سریع دوباره قاشق رو پر می‌کنین و میارینش نزدیک دهنتون؟! مگه مسابقه‌اس؟! خوب اینجوری به خودتون استرس وارد می‌کنین و نجویده لقمه رو قورت می‌دین که مبادا به لقمه‌ی بعدی بر بخوره و زیادی منتظر بمونه!

اول- تصور کنین غذا خوردن یه جور مراقبه‌اس! سعی کنین از تمام حواس‌تون توی پروسه‌ی غذاخوردن استفاده کنین… به ترکیب رنگی زیبای غذاتون نگاه‌ کنین… بوی حوس‌انگیزشو استشمام کنین و اگه بدتون نمی‌آد از دست‌هاتون برای گذاشتن غذا توی دهنتون کمک بگیرین…

دوم– لقمه‌ی اول رو که گذاشتین توی دهنتون، قاشق یا دستتون رو بگذارین پایین روی میز و از طعم غذا نهایت لذت رو ببرین…

سوم- لقمه رو حسابی مزه مزه‌اش کنین… با بزاق دهنتون (که یکی از قوی‌ترین شهدهای گوارشی محسوب می‌شه) ترکیبش کنین… حسابی بجوینش و بعد قورتش بدین… در واقع وقتی قورتش بدین که غذا از یه ماده جامد تبدیل به یه مایع نرم شده باشه!
با انجام این نکات و روش شما می‌تونین پرخوری رو کنترل کنین و بدنی سالم‌تر داشته باشین.

لطفاً در زمان بازنشر مطلب که با امید به سلامتی همگان و با مهر تألیف شده است به نام نویسنده آن «ستاره کیومرثی» اشاره‌کنید.