نویسنده: ستاره کیومرثی
به نظرتون چرا توی دورانی که زندگی میکنیم انقدر بیماریهای جورواجور... مثل چاقی، مشکلات گوارشی، دیابت، افسردگی و … بیداد میکنه؟!
جوابش یه چیزه! سکون بیش از حد!
قدیما اکثر آدما صبح از خواب پا میشدن… از یکی از بزرگترین نعمتهایی که خدا بهشون داده… یعنی پاهاشون… استفاده میکردن و پیاده یا با دوچرخه میرفتن دنبال کار و بار… کارشون هم با کلی فعالیت فیزیکی همراه بود… اما توی این دوران چی؟!
این روزا اکثر آدما صبح از خواب بیدار میشن… تند تند صبحانه میخورن… سوار ماشین میشن و میرن سر کار… حدود ۷-۸ ساعت پشت میز مینشینن و به صفحهی کامپیوتر خیره میشن… دوباره سوار ماشین میشن… میرسن خونه…. میشینن جلوی تلویزیون و تا شب هی رو هم رو هم هله هوله میخورن و بعدش هم میرن میخوابن! فرداش هم روز از نو روزی از نو…
به خودتون وقتی دارین پیادهروی میکنین فکر کنین… توی قدم اول پای راستتون رو میگذارین جلو…همزمان نیمهی راست بدنتون به سمت جلو حرکت میکنه… توی قدم دوم پای چپتون رو میگذارین جلو و نیمهی سمت چپ بدنتون به سمت جلو حرکت میکنه!
به این ترتیب با یه پیادهروی ساده ماهیچههای اطراف حفرهی شکمی شما (که توش معده و رودهها و کبد و پانکریاس و طحال و … هستن) دارن مرتب منقبض و منبسط میشن…. این انقباض و انبساط باعث میشه ارگانهای گوارشی بیشتر صفرا و آنزیم و شیرههای گوارشی ترشح کنن! بعلاوه… حرکت رو به پایین غذا توی لولهی گوارشی تسهیل میشه، حرکات دودی شکل توی رودهها تشدید میشه و پروسهی هضم درست صورت میگیره!
حالا به آدمی فکر کنین که ۲۴ ساعت نشسته و تکون نمیخوره و هی هم رو هم رو هم قبل از اینکه غذای قبلی هضم بشه داره هله هوله میخوره…. غذا مثل سنگ میمونه توی لولهی گوارشش، تبدیل میشه به سموم، بلغم هضم نشده و لایه لایه چربی!
پس قول بدین که روزانه،
*۴۵ دقیقه پیادهرویِ سریع رو توی برنامهی روزانهتون بگنجونین…
*یا روزی ۱۵-۲۰ دقیقه بدوید…
*یا توی مسیرهایی که ممکنه از پاهای عزیزتون یا دوچرخه برای رفت و آمد استفاده کنید.
پیاردهروی رو واجب بدونین… واجبتر از نون شب!
لطفاً در زمان بازنشر مطلب که با امید به سلامتی همگان و با مهر تألیف شده است به نام نویسنده آن «ستاره کیومرثی» اشاره کنید.