بیماری‌های خودایمنی (۲)

نویسنده: ستاره کیومرثی

بیماری‌های خودایمنی… چیا نخورم؟

توی مطلب قبلی یه آشنایی کوچیکی با چیستی و چراییِ بیماری‌های خودایمنی و درمان‌های رایجِ آنها پیدا کردیم. توی این پست و پست‌های آینده می‌خوایم وارد مبحث تغذیه بشیم… ببینیم با چه غذاهایی باید خداحافظی کنیم؟ تو مصرف چه غذاهایی باید زیاده‌روی نکنیم؟ و چه غذاهایی رو باید توی رژیم غذایی‌مون بگنجونیم؟

ـ توی مطلب قبلی فهمیدیم که در بیماری‌های خودایمنی، سیستم ایمنی شمشیرش رو از رو بسته… زیادی فعال شده، هوشمندی‌شو از دست داده، با کوچک‌ترین محرکی تحریک می‌شه و به ارگان‌های بدن آسیب می‌زنه.

ـ از طرفی یک سری از مواد غذایی هستن که ما اصولاً برای تقویت سیستم ایمنی‌مون ازشون زیاد استفاده می‌کنیم… مثلاً حتما قدیم‌ها از مامان‌بزرگ‌هاتون زیاد شنیدین که می‌گفتن موقع سرماخوردگی پیاز بخور… یا شلغم بخور… یا یه سوپ تند و تیز بخور تا سرباز‌های تنت زیاد شن و حساب ویروس‌ها و باکتری‌ها رو برسن.

ـ‌ حالا به نظر شما مصرف غذاهای تقویت‌ کننده‌ی سیستم ایمنی، برای کسی که هر روز داره یه عالمه دارو‌های سرکوبگرِ ایمنی مصرف می‌کنه حکمش چیه؟

ـ درست حدس زدین… مثل اینه که به سرباز‌های بیش ازحد فعالِ سیستم ایمنی که خون جلو چشم‌هاشون روگرفته و خودی رو از غیر خودی تشخیص نمی‌دن یه عالمه مهمات برسونین!

ـ پس افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی بهتره در مصرفِ روتینِ موادِ غذاییِ تقویت کننده‌ی سیستم ایمنی خیلی احتیاط کنن:

ـ مکمل‌های حاوی زینک، دارو‌ها یا دمنوش‌های حاوی گیاه اکیناسه یا سرخارگل

ـ‌ بادنجان، شلغم، زنجبیل، ترب خام، تربچه‌ی خام، سیر (پخته و خام)، پیاز خام (مصرف پیاز پخته بلامانعه)، پیازچه‌ی خام، فلفل‌های تند، ماسالا، موسیر، خردل، کاری، کایِن (Cayenne)، فلفل سیاه، فلفل قرمز، چیلی،‌ دارچین (در حجم زیاد)، زیره‌ی سیاه، گلپر (در حجم زیاد).

ـ سعی کنین بیشتر توی پخت و پز بجای استفاده از ادویه‌های تند و تیز (که سیستم ایمنی رو زیادی فعال می‌کنن) از ادویه‌های ملایم استفاده کنین:

ـ ادویه‌های گرم: رازیانه، زعفران، جوزهندی، زردچوبه، زیره‌ی سبز، رزماری، آویشن، هل، میخک، ریحان و مریم گلی (Sage).

ـ ادویه‌های خنک: تخم گشنیز، سماق و گل‌سرخ.

ـ به عنوان یه قرار، سعی کنین در آشپزی به ازای هر سه واحد ادویه‌ی گرم که استفاده می‌کنین، از یک واحد ادویه‌ی خنک هم استفاده کنین…. مثلاً ترکیب زردچوبه + هل + زیره (ادویه‌های گرم) با گل‌سرخ (ادویه‌ی خنک).

ـ دیگه چی؟

ـ مواد محرک و انرژی‌زا مثل الکل، ماریجوانا، نوشابه‌های انرژی‌زا، تنباکو، و از همه مهمتر کافئین (شامل قهوه، نسکافه، چای سیاه، چای سبز، شکلات، کاکائو و …) همگی از لحاظ کیفی بسیار گرم و خشک محسوب می‌شن.

یادتونه توی پست‌های قبلی گفتم وقتی سیستم ایمنی بیش از حد فعاله مثل این می‌مونه که بدن تب کرده؛ سطح التهاب و عنصر آتش در بدن خیلی زیاده و عنصرِ آتشِ زیادی داره ارگان‌های بدنِ فردِ مبتلا رو می‌سوزونه؟

حالا اگه فردِ مبتلا روزی یه پاکت سیگار بکشه… یا یکی دو لیوان آبجو بخوره… یا دو سه تا لیوان قهوه بخوره… یا پنج، شش تا لیوان چای سیاه یا سبز بخوره… یا شکلات تلخ بخوره، همش داره این عنصر آتش رو در سطحِ بدنش افزایش می‌ده… در واقع به بدنش مهلت نمی‌ده که حتی به کمک داروهای سرکوبگر ایمنی سطح التهاب رو بیاره پایین!

پس تا جایی که براتون مقدوره مصرف این مواد رو به حداقل برسونین…. بجای قهوه یا چای، از دو ساعت بعد از هر وعده‌ی غذایی، هر یک ساعت یکبار  یکی از ترکیبات زیر رو نوش جان کنین:

ـ ۱ لیوان آب گرم + چند قطره لیمو ترش + ۱ قاشق مرباخوریِ سرخالی عسل + یک سرانگشت نمک (این ترکیب نه شوره، نه ترشه و نه شیرین… کمی گسه).

ـ ۱ لیوان آب جوش + چند برگ ریحان تازه + چند برگ گل سرخ.

ـ‌۱ لیوان چای‌ هاضمه یا دمنوش‌های گیاهی متعال (دستور تهیه‌ی یه عالمه دمنوش متعادل رو می‌تونین با جستجو در وبسایت آناندا پیدا کنین )

توی مطالب بعدی می‌رم سراغ غذاهایی که آلرژی‌زا هستن و منجر به فعالیت غیر طبیعی و شدید سیستم ایمنی می‌شن.

مطالب مرتبط:

بیماری‌های خودایمنی (۱): چیستی و چراییِ بیماری‌های خودایمنی و درمان‌های رایجِ آنها

بیماری‌های خودایمنی (۲): اثر تغذیه بر روی بیماری‌های خودایمنی

بیماری‌های خودایمنی (۳): رابطه‌ی گلوتن و بیماری‌های خودایمنی.

بیماری‌های خودایمنی (۴): کدوم غذاها گلوتن دارن؟

بیماری‌های خودایمنی (۵): کدوم موادِ غذایی، ترکیبات اصلی‌ محصولات بدون گلوتن رو تشکیل می‌دن؟

بیماری‌های خودایمنی (۶): محصولاتِ بدون گلوتن در دسترس در ایران

بیماری‌های خودایمنی (۷): تأثیر لبنیات بر روی بیماری‌های خودایمنی

بیماری‌های خودایمنی (۸): تأثیر شکر، پروتئین حیوانی و حبوبات بر روی بیماری‌های خودایمنی

پسوریازیس: درمان خانگی برای بیماری پسوریازیس (یک نوع بیماری خودایمنی)

لطفاً در زمان بازنشر مطلب که با امید به سلامتی همگان و با مهر تألیف شده است، به نام نویسنده آن «ستاره کیومرثی» اشاره‌کنید.